Ten niezwykły minerał kojarzony jest przez większość ludzi z branżą jubilerską. Tworzona z niego biżuteria z brylantów podkreśla prestiż i elegancję osoby, która je nosi. Warto jednak pamiętać, że diament to nie tylko piękno, ale przede wszystkim niezwykłe właściwości, które pozwalają na jego wykorzystanie także w technice budowlanej. Zapraszamy do zapoznania się z historią tego wyjątkowego minerału, który wykazuje niezwykle szerokie zastosowanie.
Historia techniki diamentowej
Zacznijmy od właściwości, dzięki którym kamień ten nazywany jest także adamas. W języku starogreckim oznacza to nic innego, jak niezniszczalny. Dlatego jeszcze w czasach starożytności diament określono mianem niezniszczalnego? Ponieważ już wtedy odkryto, że charakteryzuje się on bardzo dużą twardością, w porównaniu do innych kamieni. Jest to do dziś najtwardszy minerał występujący w przyrodzie naturalnie, który dodatkowo wyróżnia się najwyższą przewodnością cieplną. Jego niezwykłą cechą jest także najniższy współczynnik tarcia wśród dzisiaj znanych nam materiałów. Co to oznacza w praktyce dla nowoczesnej techniki?
Okazuje się, że naturalny minerał, który powstaje z węgla w głębi skorupy ziemskiej lub kamień syntetyczny wytworzony w procesie syntezy grafitu jest absolutnie unikatowym materiałem, który jako jedyny pozwala na tak efektywne poddawanie obróbce bez wytwarzania zbędnego ciepła. Właśnie dzięki temu jest wykorzystywany nie tylko w jubilerstwie do tworzenia obłędnie pięknej i kosztownej biżuterii, ale także w technice budowlanej. Pierwsza próba wytworzenia syntetycznego diamentu z grafitu miała miejsce jeszcze w 1954 roku i została zrealizowana przez firmę General Electric. Dziś metoda to jest powszechna na całym świecie i korzysta z niej wielu producentów najróżniejszych branż, w tym również budowlanej. To właśnie dzięki temu dziś możemy realizować skomplikowane zlecenia na wiercenie oraz cięcie betonów techniką diamentową, która pozwala precyzyjnie wykrajać poszczególne części w nawet najbardziej trudnych do pracy materiałach.