Blog

Beton jest jednym z najbardziej wytrzymałych surowców stosowanych w budownictwie. Ze względu na swoją strukturę wymaga użycia ciężkich urządzeń oraz specjalistycznych wierteł. Obróbka betonu to nie lada wyzwanie, któremu mogą sprostać wyłącznie profesjonalne i wydajne narzędzia. Nie istnieje maksymalna średnica wiercenia w betonie. Do poziomu co najwyżej fi 800 oraz fi 1000 wykorzystuje się koronki. Powyżej tych wartości należy zastosować linę diamentową.

Korony udarowe – charakterystyka

Koronki udarowe to narzędzia składane. Tworzą je następujące części: udarowa koronka wycinająca, centrujące wiertło udarowe, oprawka oraz uchwyt gwintowy do mocowania w oprawce. Służą do wiercenia dużych otworów w betonie o średnicy:

– od 40 do 82 mm z uchwytem SDS-plus,
– od 40 do 150 mm z uchwytem SDS-max.

Ich budowa pozwala na szybką zmianę wiertła prowadzącego oraz koronki wycinającej. Praca koronki udarowej polega na jednoczesnym wykruszaniu oraz szlifowaniu w betonie lub kamieniu. Wiertła doskonale sprawdzą się w przypadku twardych materiałów budowlanych, zwłaszcza betonu.

Czym są korony diamentowe?

Korony diamentowe to profesjonalny osprzęt, który służy do wiercenia otworów o dużej średnicy w różnego rodzaju materiałach. Mogą pracować zarówno na sucho, jak i mokro z użyciem wody. Zbudowane są z rury stalowej oraz diamentowych segmentów. Łączą się z korpusem poprzez spawanie laserowe lub lutowanie. Koncentracja proszku diamentowego oraz typ spoiwa dobierane są pod kątem osiągnięcia możliwie najwyższej wydajności pracy w konkretnym materiale. Korony diamentowe można używać w połączeniu z wiertnicami, młotami obrotowymi czy szlifierkami kątowymi.

Wiercenie na mokro za pomocą koron diamentowych powoduje mniejsze zapylenie miejsca pracy. Jest to również wygodniejsza metoda – użytkownik nie jest narażony na drgania, a jego rola sprowadza się do wywierania posuwu za pomocą dźwigni. Technika ta pozwala uzyskać otwory o średnicy powyżej 80 mm.

Wiercenie koroną diamentową czy udarową – co wybrać?

Chcąc wywiercić w betonie otwór o średnicy powyżej 80 mm, wykorzystuje się koronkę diamentową lub udarową z uchwytem SDS-max. W celu porównania skuteczności oby tych metod należy przeprowadzić test wydajnościowy. Polega on na wywierceniu otworów o średnicy 150 mm w betonie B50 o długości 5,5 mm oraz 10 mm.

Okazuje się, że czas wiercenia koronką diamentową napędzaną 2200-watową wiertnicą wyniósł odpowiednio 1,4 min oraz 2,56 min. Natomiast czas wiercenia jednoczęściową koronką udarową SDS-max napędzaną 11-kilogramowym młotem obrotowo-udarowym wyniósł kolejno 2,36 min i 10,02 min. Opóźnienie w pracy koronki udarowej jest związane z koniecznością opróżniania jej z rdzenia. Wiercenie koronką diamentową przebiegało w sposób ciągły. Dlatego też stanowi nie tylko wydajniejszą metodą, ale również pozwala uzyskać lepszą jakość otworów.

Do czego służą liny diamentowe?

Liny diamentowe przeznaczone są do cięcia betonu i żelbetu, cegły i kamienia, stropów, posadzek oraz fundamentów. Pozwalają uzyskać otwory powyżej fi 800 oraz fi 1000, a więc doskonale sprawdzą się w przypadku konstrukcji o ogromnych gabarytach i nieregularnych kształtach. Metoda ta uchodzi za jedną z najbardziej skutecznych i efektywnych technik cięcia betonu. Ogranicza do minimum emisję pyłu. Jest odpowiednia nawet dla ścian silnie zbrojonych. Lina diamentowa umożliwia uzyskanie gładkich powierzchni, a cięcie można wykonać nawet pod powierzchnią wody.

Zalety lin diamentowych to przede wszystkim cięcie:

– bezpyłowe,
– bezudarowe,
– w trudno dostępnych miejscach,
– o dużej szybkości i precyzji,
– dużych gabarytów.

Liny diamentowe zapewniają względnie cichą pracę, co sprawia, że znajdują zastosowanie w miejscach wymagających ograniczonego hałasu, np. na terenie osiedli mieszkaniowych. Z powodzeniem wykorzystywane są przy wyburzaniu, usuwaniu lub wymianie elementów budowlanych. Mogą ciąć materiał o grubości nawet 4 metrów. Stanowią tańszą, bardziej wygodną i efektywną alternatywę dla standardowych pił tarczowych. Użycie bieżącej wody eliminuje pojawienie się pyłów.