Beton zbrojony to nic innego, jak masa betonowa, w której zanurzone zostały dodatkowe elementy konstrukcyjne – siatki stalowe lub pręty. Jego zadaniem jest ochrona powierzchni przed pojawieniem się naprężeń i pęknięć. Wyróżnia się doskonałą wytrzymałością, zwiększoną udarnością oraz odpornością zmęczeniową. Znajduje zastosowanie w takich elementach, które narażone są na zbyt duże obciążenia.
Chcąc wywiercić w betonie zbrojonym otwór o dużej średnicy, należy zakupić odpowiedni rodzaj wiertła. Podstawowe parametry urządzenia, na które warto zwrócić uwagę, to: materiał wiertła, jego wielkość oraz uchwyt. Niezwykle popularne mocowanie SDS-max zostało opracowane z myślą o ciężkich młotach obrotowych i udarowych.
Wiercenie w betonie otworów o dużej średnicy
Otwór o średnicy powyżej 80 milimetrów można wywiercić w betonie, bazując na dwóch technikach – wykorzystujących koronki diamentowe lub udarowe z uchwytem SDS-max. W celu porównania skuteczności obu metod przeprowadzono test wydajnościowy tych narzędzi.
Wywiercono otwory o średnicy 150 mm w betonie B50 o długości 5,5 mm oraz 10 mm. Czas wiercenia jednoczęściową koronką udarową SDS-max napędzaną 11-kilogramowym młotem obrotowo-udarowym wyniósł odpowiednio 2,36 min. i 10,02 min. Natomiast czas wiercenia koronką diamentową napędzaną 2200-watową wiertnicą wyniósł kolejno 1,4 min. oraz 2,56 min.
Tak wyraźne opóźnienie w pracy koronki udarowej wynikało z konieczności opróżniania jej z urobku, czyli rdzenia. W przypadku koronki diamentowej wiercenie otworu przebiegało w sposób ciągły.
Wiercenie w betonie techniką diamentową
Przeprowadzony test wykazał, że wiercenie diamentową koroną charakteryzuje się większą wydajnością niż ta sama czynność przeprowadzona z użyciem korony udarowej. Technika diamentowa doskonale sprawdza się do wykonywania wysokiej jakości otworów o dużej głębokości i średnicy już od 45 mm w betonie zbrojonym. Korony diamentowe nie powodują zapylenia miejsca pracy podczas wiercenia na mokro. Są lżejsze niż ich udarowy odpowiednik. Co więcej, nie powodują mikropęknięć w materiale poddanym obróbce.